Het schrijfhuisje
Het huis lag stil en waakzaam op haar te wachten
De sleutel liet zich zoals afgesproken omdraaien in het slot
Dit werd haar werkruimte, haar schrijfhuisje voor de komende dagen
Door het grote keukenraam kon iedereen naar binnen kijken
Wonen op de begane grond was ze niet meer gewend
Aan de achterkant de gastvrije tuin vol groen en wilde bloemen
Stoelen op het gras, een parasol als bescherming tegen de zon
Ze voelde zich al gelukkig worden, vrij om te doen wat ze van plan was
Boeken om haar heen, edelstenen, met de hand gemaakte beelden
Het aquarium met de visjes die elke ochtend voer van haar verwachtten
Ze zette haar laptop en schrijfgerei op de grote houten tafel
Liep de trap op naar de twee slaapkamers en een badkamer
Ze was weer een jong meisje dat een huis aangeboden kreeg
In de koelkast stond een flesje witte wijn dat ze gretig opende
Een stuk kaas, een halve meloen. Dat werd haar eerste maal
Het werk kwam later wel, nu eerst even wennen en uitrusten
‘s Avonds kwamen de moeilijkheden die ze moest overwinnen
Haar laptop kreeg geen internetverbinding, ondanks aanwijzingen
De afstandsbediening van de tv gebruikte ze verkeerd, er kwam geen beeld
Na een paar dagen worstelen besefte ze dat dit contact hier overbodig was
Haar smartphone reikte haar precies voldoende buitenwereld aan
Dagen begonnen zich te vullen met nieuwe ideeën en gedachten
Wandelingen in de bossen die al begonnen om de hoek
De buren lieten haar met rust of waren met vakantie
Zo kon ze schrijven op de gekste tijden, tot midden in de nacht
Met enkele bewoners kreeg ze een vriendschappelijk contact
Ze speelde piano en zong in de centrale ruimte
Ontmoette een musicus die onverstoorbaar speelde
Zich er niets van aantrok dat zij aanwezig was
Daardoor leerde ze nog meer zichzelf te zijn
Zonder zich met anderen bezig te houden
Op een dag was een bevriende buurman jarig en nodigde haar uit
Spontaan ontstond een groepje op de picknickplek
Rondom de jarige, met koffie en een slagroomtaart
Zo’n ongedwongen samenzijn was ze niet meer gewend
Er bestond dus conversatie die niet oppervlakkig was
Daarna trok ze zich weer terug op haar eigen plek
Twee weken schrijven bleek precies genoeg te zijn
Ze bundelde haar gedichten en schreef een aantal nieuwe
Ook in het Engels, een spannend fenomeen
Bekende boeken kon ze uit de kasten plukken en herlezen
De tuin was weelderig en inspireerde haar tot een kwatrijn
Dat het slotsymbool werd van dit zorgeloos verblijf:
Verzadigd
Het regent zaadjes en insecten in de tuin
Een wijde bloem sluit zich vermoeid en laat zich vallen
De oogst van maanden arriveert in duizendtallen
Een zomerse illusie ging verzadigd heen
Mia Meijer, augustus 2024